آسمانم

یاوانایمن، دنیا بی تو، بی رنگ هست. از آن روزی که پادشاه تاریکی ملکوردرختان زیبایت را خشکاند و دنیا را به تاریکی فرو برد، ما دیگر نتوانستیم هم صدا شویم. از آن روز موسیقی زیبای نگاهت از من دریغ شد و تیله‌های چشمانت را گریان دیدم. گویا اروسرنوشت را اینگونه چیده است.‌‌‌ای که زیباییت در میان آینوربی همتا است،‌‌‌ای یگانه و زیبای من، بی تو همچون درختی خشک و بی حرکت بیدار مانده‌ام تا شبانم بیاید و کمی‌در کنارش بیاسایم.